NATO zirvesinde Erdoğan’ın İsveç’in üyeliği başta olmak üzere Biden ve Miçotakis’le ilgili daha önce söylediklerinden “U” dönüşü yaparak “yeni şeyler” söylemesini muhalefet partileri arka arkaya hem de üst perdeden şiddetle eleştirdiler.

Muhalefet partileri bu U dönüşleriyle ilgili eleştirilerinde haklı gibi de görünüyorlardı, çünkü “daha dün” seçimler öncesi aynı Erdoğan İsveç için “terör örgütü mensuplarını koruyorlar, NATO’ya asla üye olamazlar”, Biden için „Biden Erdoğan’ı devirin emrini verdi, bunu biliyorum“ demiş, Miçotakis için de hakarete varan vurgularla “Artık benim için Miçotakis diye birisi yok, biz bize yeteriz” demişti!

Erdoğan bu sözleri sanki daha önce başkası söylemiş gibi Biden’la ve Micotakis’le kameraların karşısına geçtiğinde oldukça neşeli ve şen şakraktı! İşi „Türkiye’nin NATO’nun açık kapı politikasını desteklediğini“ söylemeye, NATO’ya üyelik desteğinden dolayı İsveç’in de Türkiye’nin AB’ye tam üyeliğine destek vereceğin” kadar getirdi! Erdoğan’ın bu rahatlığı ve dönüşleri muhalefeti şaşırtmış ve mutsuz etmiş olsa da aslında bu dönüşler Erdoğan için olağandı! Tıpkı Cemal Kaşıkçı cinayeti ve Suudi Arabistan, BAE ve son olarak Mısır konusunda olduğu gibi… Bu dönüşler kendi seçmen kitlesinde kopuşlar yaratmak bir yana onu “dünya lideri” yapıyordu. Nitekim yandaş medyanın “Yeni bir süreç başlatıyoruz” başlıkları bunu açıkça işaret ediyordu!

Muhalefet partileri daha önce kerelerce test ettiği bu “U dönüş” gerçeğini bile bile televizyon kameralarının karşısına geçerek NATO toplantısının içeriğine yeni yönelimine dair tek bir cümle kurmadan hem de U dönüşlerden önce AKP’nin öne çıkardığı argümanlarla uzun uzun “İsveç’in terörü desteklediğinden ve Kuran’ı yaktırdığını” anlatıyorlar!

Muhalefet için sorun tam da burada! Erdoğan yine aynı Erdoğan, hem pragmatist hem de makyavelist! Bu biliniyor mu, “evet” biliniyor, gizli saklı değil, yeni hiç değil; “Dün dündür, bugün de bugün”!

Muhalefet partileri, hadi İYİ Parti’den, DEVA’dan, Gelecek’ten, SP’den vazgeçtik ama örneğin CHP ya da HDP bile Erdoğan’ın bu bilinen “U Dönüşlerini” onun tezleriyle eleştiriyorlar. NATO ve AB gibi temel konulardaki kendi alternatif politikalarını anlatmıyorlar! Örneğin NATO’nun 200 yıldır hiçbir savaşa girmemiş İsveç’i de içine alacak şekilde büyümesine, Rusya ve Çin karşıtlığından hareketle Japonya’dan Yeni Zellanda’ya, Avusturalya’dan Kolombiya’ya kadar uzanan yeni genişleme stratejine ne diyorlar, NATO’nun yüzde 2’lik katılım payının büyümesine ve adına “Savunma Sanayi” denilen silahlanma için ne diyorlar, bilinmiyor! 14 Mayıs seçimini kaybeden muhalefet partileri de, değişime inanan tek tek her birey de artık bu gerçeği öğrenmeli ve yeni bir bakış açısıyla kendi bildiği yoldan yürümelidir! Kendilerini “adam” yerine koymasa da, buna rağmen ısrarla Erdoğan’ı ve Cumhur İttifakı’nı destekleyen Vatan Partisi’nin Gazetesi Aydınlık gelişmelerden dolayı hayal kırıklığının bir sonucu olarak durumu açıklıkla özetlemiş: “Hükümet boyun eğdi, ABD istediğini aldı!”